Nîmes - Figueres reisdag 3

Woensdag 16 augustus

Vandaag de 3de dag om in de buurt van de plek te komen van het huwelijksfeest van Charlotte en Marc-Anthony, op zaterdag de 19de. Een klein 300 KM ga ik afleggen, om in Figueres te belanden. Het plan is in de havenplaats Sète op mijn gemak te lunchen. Zo knip ik de reis mooi in tweeën. Op de wegenkaarten, dus zonder navigatie, wil ik de route soleil zoveel mogelijk mijden. Dat blijkt uiteindelijk een behoorlijke klus. Het contrast tussen de goed geoutilleerde route soleil en de N en D wegen door Frankrijk is enorm. Tegen 11.00 u vertrek ik en verheug me dat het eerste stuk tot aan Montpellier vlot verloopt. Al met al doe ik 2,5 uur over ca 100 KM.

De havenstad Sète is nog volop in bedrijf. Bij binnenkomst een industrieel beeld wat een bepaald sfeertje brengt. Via de witte wegbewijzering Centre beland in een overvolle, o zo drukke stad. Het is dan ook DE vakantieperiode voor de Fransen. Ik had het kunnen weten….. Een relaxt plekje om te lunchen is ver te zoeken, dus gauw laat ik de drukte voor wat het is. De weg leidt me tussen enorme caravan plaatsen en hoge rietpluimen door naar de A9. Zonder de zee ook maar even te zien, rijd ik verder. Om tempo te kunnen maken tot net voorbij Perpignan, een klein stukje route soleil. Het laatste veelbelovende deel van mijn route langs de kust lokt!

Tegen tweeën komt de oprit van de A9 in zicht. Bij een Intermarché koop ik stokbrood, beleg, wijn voor vanavond, inclusief vergeten kurkentrekken en deodorant. Kan ik weer fris gaan ruiken ;0). Kaartje uit de automaat en nu zet ik koers richting Barcelona. Het verkeer is onrustig en uiteindelijk ben ik blij bij afrit 42, net voorbij Perpignan, er vanaf te kunnen. Daar eerst weer wat stroperig rijden, waardoor ik bedenk wat later dan 18.00 uur aan te gaan komen. Maar zodra ik de buitenwijken van Perpignan achter me laat, rijdt het lekker door. Deze route via de D 914, wat ook een wijnroute blijkt te zijn, brengt inderdaad het gewenst resultaat. Goed te bereiden bergwegen, brengen me slingerend naar boven, door uitnodigend relaxte badplaatsen. Het geeft me een kick om de bochten door te sturen. En dan bovenaan genieten van het prachtige uitzicht langs de kustlijn. Een moment stilstaan bij al wat is. Mixed feelings en verwarde emoties ‘on TOP of the world’.  Wat heb ik zin om die bergwanden te bewandelen als vanouds….

De grens over bij Port Bou. Het wegennet in Spanje is toch net even anders dan het Franse. Met op het eind toch mijn navigatiesysteem als hulpmiddel, koers ik in een lijn op mijn B&B hotel Figueres aan. Hier ga ik de komende 3 dagen en nachten vertoeven.