Perth verkennen en beleven

Maandag 15 juni, Perth in mijn hotelkamer van de Goodearth hotel, op 10 minuten lopen van het centrum en uitkijkend over de Swan rivier. Het zonnetje lacht me toe, een blauwe lucht met hier en daar een wolk te zien. Aangename temperatuur rond de 18 graden met een fris windje. Na een lange nacht heerlijk slapen, heb ik vanmorgen een pyjamadag ingelast. Dat er geen schoonmakers op je deur kloppen, is een van de voordelen van een selfcontained kamer. Bij aankomst zaterdagavond ben ik naar de supermarkt gegaan allereerst om drinkwater te kopen. Water uit de kraan heeft overal een nare bijsmaak en is nog nergens lekker geweest, zelfs niet voor thee. Het is even zoeken waar wat te vinden, maar ik ben geslaagd de nodige etenswaren voor een pasta en een ontbijtje bij elkaar te scharrelen. Een kruispunt oversteken voor de BSW om een wijntje erbij uit te zoeken. Bij terugkomst vond ik zout en peper in het bakje bij de suiker en melk. Geweldig, dat was me nog niet opgevallen. Nu kan ik mijn pasta op smaak maken, mocht dat nodig zijn. Na het eten ben ik op de bank in slaap gevallen om tegen elf uur ietwat stijf wakker te worden. Het reizen en het walishaai avontuur werpt zijn vruchten af. Ik heb met de hotelmanager afgesproken me om 9.00 uur bij de receptie te melden om van kamer te verwisselen. Het klein ongemak nu is dat ik uitkijk op een bouwput direct naast het hotel. Ze zijn een nieuwe flat aan het optrekken en ik hoor dat de bouwlieden ’s morgens om 7.00 uur aan de slag gaan. Aangezien ik graag wat langer uitslaap, heb ik gevraagd om een kamer aan de andere kant van het gebouw.  

De volgende ochtend blijkt die een goede zet te zijn. Op de zevende verdieping kijk ik direct uit op de Swan rivier. De zon schijnt, de lucht is strakblauw met hier en daar een wolk. Nadat ik alle spullen heb omgepakt, ga ik eerst op mijn gemak op het balkon genieten van het uitzicht. Het is heerlijk verfrissend en langzaamaan hoor ik de stad tot leven komen. Tegen twaalf uur besluit ik erop uit te trekken, allereerst op zoek naar een sterke bak koffie. Daarna loop ik richting de rivier, de kleine ‘afdaling’ om over een enorm grasveld aan het water te komen. De hoge gebouwen van het centrum aan mijn rechterzijde laat ik nog even voor wat het is. Eerst naar de haven, waar ik me wil informeren over een dagtrip naar Rottnest eiland. De reisgids en ook de allervriendelijkste receptioniste Kay Judge van het Exmouth Holiday Caravan Park, vermelden dit als een TO DO actie in de omgeving van Perth. Het blijkt een flinke boottocht van iets meer dan twee uur vanaf hier, vertrek om 8.30 u en om aankomst 10.45. Het schijnt een interessant eiland te zijn waar Quokka’s (uniek dier iets groter dan een kat, met een donkere vacht een soort wallaby) leven, waar je kunt fietsen en op de prachtige strandjes kunt snorkelen. Je kunt over het eiland fietsen of met een hop on / hop of bus. Omdat je hier een helm moet dragen, lijkt de bus een beter plan. Ik denk er nog even over of ik alle moeite wil doen om dit te gaan meemaken. Boeken kan hier, telefonisch of via het internet. Niet te lang wachten roept de allervriendelijkste dame van het cruise reisbureau me nog na. Voorlopig heb ik nog geen beslissing genomen. Eerst maar lunchen aan de waterfront, ik bestel een salade met warme kip, avocado en cashewnoten met een goed glas rosé. Ik word met een menukaart naar mijn tafeltje begeleid. Na even wachten, vraag ik of ik aan de toonbank moet bestellen. Het antwoord is ja. Dat is toch een ding wat ik minder vind van hier. Ik sta op, geef mijn bestelling op bij de kassa en betaal vooraf. Wil ik nog een glaasje wijn bij mijn eten, herhaalt zich hetzelfde ritueel. Dan ervaar ik het uitserveren aan tafel toch net even als meer ontspannen. Al met al heb ik lekker gegeten.

Langs de Swan Bell´s Tower loop ik rechtstreeks naar het centrum van Perth. Ik loop door goed verzorgde parken, en glooiende straten. Er is een grote variëteit aan bouwstijlen in Perth. Hyper modern, sommige bombastisch met toren accent, andere aandoenlijk soms wat kneuterig. Het ziet er schoon uit, er is veel groen in het centrum  en weinig verkeer. Om over te steken moet je wel de tijd nemen. Is het groen, word je zowat weggeschoten door een hard pft geluid. Door een nauw winkelstraatje met traditioneel  uitziende gebouwen, waar ook een UGGS winkel zit, kom ik in een enorme winkelstraat terecht. Nieuwe winkels, bekende winkels en redelijk wat winkelend publiek. Architectuur bekijken, rondzwerven en het straatleven in me opnemen is mijn ding, dus zo meander ik van plek naar plek. Het makkelijke straatpatroon maakt dat ik me geen moment ongemakkelijk voel over waar ik ben. Perth voelt gemoedelijk aan en ik herken elementen van Kaapstad en Ottawa, voeg daar kangeroo beelden en Aboriginal tekeningen aan toe en het plaatje is compleet. Aan de andere kant van het spoor, loop ik via een hoefijzervormige brug naar het cultureel centrum. Een glooiend, kleurrijk straatbeeld, met trappen en een fraaie waterpartij met fontein en rietplanten. Boven aan de trap valt mijn oog op een lager geplaatst bord,  met de aankondiging Temporary Art staat en gratis toegang . Uiteindelijk een erg leuke expositie van leerlingen die net afgestudeerd zijn. Het loopt nu tegen vieren, ik ben loom van het slenteren en besluit gebruik te maken van het gratis busvervoer in Perth. Dat heeft de overheid een aantal jaren terug ingesteld om het verkeer uit het centrum te weren. Het blijkt een groot succes. Stap ik op een bus, blijk ik aan de verkeerde kant van de weg te willen opstappen. Nog geen 50 meter verderop kan ik terecht, en toch besluit ik gewoon te gaan lopen. Onderweg nog een paar boodschappen halen voor mijn avondmaal. Sushi is waar ik zin in heb. Met een paar tassen meer, loop ik in een kwartier naar mijn hotel terug. Ik ben blij deze keuze te hebben gemaakt. Thuis wat schrijfwerk verricht en foto´s op mijn eee pc gezet. Het werkt, al gaat het langzaam. Toch lekker om zoveel mogelijkheden te hebben in contact met de wereld te staan. Blij ben ik regelmatig met Sander te kunnen appen en bellen. Ondanks alle mooie dingen die ik zie en meemaak, zie ik er ook erg naar uit om Sander over iets meer dan een week weer te zien!!!

Hoor ik ´s avonds op het nieuws dat de Dalai Lama op 14 juni in Perth is. Dat is dichtbij! Ik speur op internet om te kijken waar ik terecht kan om hem te zien. Blijkt hij vanmiddag gesproken te hebben in een enorme zaal, waar nog enkele stoelen vrij waren. Helaas heb ik dat niet geweten. Zou ook te mooi om waar te wezen zijn geweest. You can´t have it all. Deze avond vroeg mijn bed in. Ik heb een heerlijke dag gehad.