Breukelen - Epinal reisdag 1

Maandag 14 augustus 2017

Het is zover!!! Om 10.00 uur rij ik Breukelen uit, onderweg naar mijn eindbestemming Masia el Follo, Tagament, Cataluna, Spanje. Vandaag koers ik aan op Epinal, een plek in de Vogezen net voorbij Nancy. Mijn eerste stop na ca 575 KM, onderweg naar het huwelijksfeest van Charlotte en Marc-Anthony in de buurt van Barcelona.

De reis verloopt vlot. Wel even een brake net voorbij Eindhoven. Even checken of alles nog in orde is achterin. Ik hoorde een bonk in de kofferbak van mijn auto, terwijl ik flink op de rem moest. Het bleek een yogablok te zijn, wat de herrie veroorzaakte. Ja, zelfs mijn yoga mat en andere props zijn mee op reis. Dat is het grote voordeel als je ruimte te over hebt! De andere kant van het gelijk is dat ik me een breuk sleep, als ik op de plaats van bestemming ben aangekomen ;0).

Maastricht gaat snel aan me voorbij, nu de tunnel er ligt. Op naar Luik, wat nog steeds een trieste aanblik geeft. Ook al rij je langs de rivier, wat mijns inziens een stad levendig maakt en allure geeft, en de wegen in de loop der jaren zijn opgekalefaterd. De wegbewijzering is summier, hier en daar een wegversperring. Blij dat de routeplanner mij door de stad navigeert.

Mijn blik daarna gericht op Nancy. Ik geniet van het kilometer vreten en de strak blauwe lucht met prachtig witte stapelwolken dragen bij aan het vreugdegevoel. Verder niet veel te melden hierover, behalve dat tegen 15.00 uur de temperatuur 28 graden aangeeft. Geheel op mijn gemak, besluit ik mijn routeplanner uit te zetten. Ik vind het veel leuker om op de kaart mijn weg te vinden. Vlak voor aankomst in Epinal nog een stop, waar ik het verblijfadres van mijn IBIS hotel intoets. Zo rij ik rechtstreeks op mijn eerste overnachtingsplek af, waar ik tegen half 5 arriveer. Iets te vroeg voor de receptionist. Wat inhoud dat ik mezelf via een automaat naar binnen mag loodsen…  even wennen is dit en het heeft de nodige voeten in aarde. Uiteindelijk lukt het me dan toch om via allerlei codes en cijfers op mijn kamer te belanden.

’s Avonds is er een eetgelegenheid om de hoek, Poivre Rouge. De buitenkant doet vermoeden, wat er binnen te beleven is. Een in Amerikaans opgetrokken vreetschuur, waar ze overigens ook heerlijk eten blijken uit te serveren. Ik heb me wel zitten verbazen over het eetgedrag van overmatig dikke mensen. Tot mijn schrik heb ik er een flink aantal gesignaleerd. Terwijl ik heerlijk van mijn longhaas, haricovert en gepofte aardappel geniet, zie ik mensen keer op keer langs het buffet schuiven. En keer op keer worden de bordjes, klein van formaat, overdadig volgeladen. En als ze nou nog plezier uitstraalden tijdens het nuttigen, zou ik het begrijpen….

Al met al een heerlijke eerste reisdag kunnen afsluiten. Bijtijds naar bed voor de circa 650 KM route naar Nîmes op reisdag twee.